Eerste zeilweekend van het jaar: altijd een verrassing

 Dat het voorbije weekend uberhaupt een zeilweekend ging worden was twijfelachtig.
Eerst moest de boot nog verder in orde gebracht worden.
Maar de weersverwachtingen waren gunstig, en zaterdagmorgen waagde ik het er dan toch op: de eerste zeildag van het jaar.
Die eerste tocht is al zolang als ik zeil (meer dan veertig jaar intussen) altijd al wat spannend.
De vraag die telkens weer opkomt als ik losgooi is: "Wat zou ik nu weer vergeten zijn?".
Ik heb er een paar jaar geleden zelfs een checklist voor gemaakt, eentje die ik gedeeld heb met een zeilkameraad.
Hij gebruikt de lijst elke tocht, ik ben daar minder goed in :-)
Buiten een strijklijn die verkeerd zat, viel het dit jaar mee.
Maar verrassingen bleven niet uit... en sommige waren helemaal niet leuk te noemen.

Vrijdagavond ontdekte ik dat het zonnepaneel op de garage van het schuifluik het niet meer doet.
dat was verrassing nummer 1.
Paneel alvast weg gehaald en op zoek naar een vervanger.

Na de Krammersluizen mikte ik op de Grevelingen, om daar aan de Mosselbank te overnachten.
Helaas blijkt de Grevelingensluis geregeld in onderhoud.  Ik wou het daar niet op wagen, en koos dan een andere bestemming: Sint Annaland.

Helaas gaat hun havenkantoor pas open op 1 april, dus in de haven gaan liggen was geen optie.
Ik kon verderop gaan ankeren, of toch maar iets meer op zekerheid spelen, en een boei pakken.
Het leek wel of ik de enige op het water was, buiten het vrachtverkeer, maar iets later dook er toch nog een zeiljacht op, en ook zij pikten een boei.

Het was een mooie en bijzonder rustige avond. Eentje om een schilderij van te maken 

Maar dan deed ik een veel minder leuke ontdekking: ongeveer 4cm water in de bilge... van waar komt dat water???  Waarschijnlijk zijn de vetkoordjes op. Ik heb er reeds nieuwe gekocht maar om die te vervangen gaat best toch de boot uit het water.
Terwijl de motor nog draaide checkte ik even via de voorzijde of alles aan de wierpot wel OK is, en daar kwam alweer een nare verrassing: de waterpomp lekt, en dat zoet ze behoorlijk.
Ook in het vak onder de kajuittrap stat water.




Zondagmorgen startte ik de motor niet, zo kon ik toch alvast al een beetje water voorkomen.
Op zeil vertrok ik richting Krammer om 7u30.
De weersvoorspellingen waren niet zo top, maar het uiteindelijke weer was veel beter dan de voorspellingen: aangename temperatuur, aangename zeilwind.
Het ging voorspoedig naar mijn nieuwe haven, al zat ik met een naar gevoel dat er rondom de motor een en ander vrolijk aan het lekken is.

Tegen 12u30 was ik in Dintelmond.
Ik checkte opnieuw de waterpomp terwijl de motor nog draaide en stuurde onze 'motorman' Franke diesel het filmpje.
Hij vermoed een versleten keerring aan de waterpomp.

Volgend weekend zal dus geen zeilweekend zijn maar alweer klussen.

Dobber is verhuisd

 Yep, je leest het goed: Dobber is verhuisd naar een andere haven.
Nee, hij is niet verkocht, al schol dat niet veel.
Ik was het allemaal wat beu. De sleur zat er wat in, ik had het allemaal stilaan gezien.
Dus zette ik de boot een maand of twee geleden te koop.
De advertentie heeft er nog geen uur gestaan: zoooooveel reactie!
Geen reacties van geinteresseerden, maar wel van (zeil-)kennissen die duidelijk bezwaren hadden.  Het leek me dus een dom idee, dat verkopen.
Meerdere reacties waren in de zin van: "Leg de boot eens ergens anders, zoek naar een nieuwe omgeving."

 En zo deed ik dus: eens een lijstje maken van de wensen, en dan kijken waar we zoal terecht kunnen.
Eén van eisen is dat het niet al te ver van huis mag zijn, en op zoet water.
En we vonden een plek, in een haven die we al een paar keer bezocht hadden:
Jachthaven Waterkant in Dintelmond.

Uiteindelijk geraakte het allemaal in een stroomversnelling en nog geen twee weken na het voornemen voer ik de boot over, al ging dat niet van een leien dakje.
Zo lag ik al meteen dik 2 uur te wachten aan het voetgangersbrugje: dubbel rood.
"Had je de nota niet gezien aan het bord?"
Helaas, nee: zeer vaak ging het over stremmingen die niet van toepassing zijn op mijn vaarroutes, en uitgerekend die dag dus wel....
Tegen 11u15 kon ik eindelijk door.  Het varen zelf ging vlot en rond 13u30 was ik in Dintelmond.
Ik had een plek gekregen op C7.
Afmeren ging een lastige worden: zijwind in een box zonder buren, en zonder touwen tussen de palen en de steiger... en dat solo.
Toen ik aan de plek arriveerde bleek er langszij de steiger een motorboot te liggen, een dingy, een oude surfplank en een zeiljachtje... dat gaat niet goed komen.
Net te laat kreeg ik telefoon om mij daarvan te verwittigen.
"Kan je een andere box nemen, aan de D-steiger?"
OK, het kan nooit kwaad om wat te oefenen in het begin van het seizoen :-)
Dus, naar een box aan de D-steiger: beste grote plekken, eigenlijk simpelweg veel te groot...
Met wat geknoei, en bijna dwars verwaaien, lag de boot op zijn plek.
Toen kreeg ik een WhatsApp-bericht: "Ik zie net dat de D-steiger te grote boxen zijn, je kan een box nemen aan de E-steiger."
Hehe, nog eens losgooien en verleggen.  Ditmaal ging het makkelijker want die box pas perfect :-)
Om 13u30 lag Dobber op zijn nieuwe plek.  Vaste landvasten op maat plaatsen, stootwillen aan de steiger en klaar.

Daarna kon ik aan het poetsen en waxen beginnen.
Het was nu eenmaal een zalig droog lenteweertje en daar kan je maar beter van profiteren.