Onze voorlaatste vakantiedag

Hellevoetsluis, 8u20. We gooien los. Lagerwal tegen een vingersteiger is nog niet zo gemakkelijk, maar algauw voeren de buiten en merkten we dat er een flinke wind stond. Op genua alleen leek ons wat te traag, dus ging het ongereefde grootzeil erbij. Voor de wind met genua te loevert zeilden we richting Middelharnis.  Het waaide vast flink, ook al merkten we het niet zo meteen want de log gaf met momenten meer dan 6kt! In een rotvaart zeilden we naar de gele boei, Oost van Middelharnis.

Daar kozen we voor de noordzijde van Tiengemeten.  Nu ruime koers maar net zo dat de genua niet meer te loevert wil, en ook niet deftig blijft staan aan zijn lijzijde. Een rotkoers om te zeilen dus 🤭.

Om 11u waren we al aan de geul van Numansdorp en liepen we binnen.

Het was een zalige zeiltrip eerlijk gezegd 😊.

Maar geen kat zal geloven wat ik nu ga schrijven: we denken er over Dobber te koop zetten...

Wat denk je van een dagje 'Tiengemeten'?

8u20, we wrongen ons uit een hoekje in jachthaven 'De Batterij'.  Solo had dat zeer moeilijk geweest, maar nu met mijn vriendin erbij ging dat wat gemakkelijker.

Na een anderhalf uur motoren kwamen we aan de passantensteiger van het eiland 'Tiengemeten'. De wind west, en al redelijk sterk om relaxed in achteruit met een Midget binnen te varen.  Ik waagde het toch: een rondje starten over stuurboord, dan op juiste moment quasi volgas achteruit de geul in.  De neus wou wel wegwaaien maar tegen dat die neus echt 'out of control' was, lag ik al bijna waar ik de Dobber hebben wilde.  Nu mijn vriendin er bij was, was de stress dat de neus 'fout' zou landen tegen de steiger, een stuk minder.

18.000 stappen later (mijn tanden vielen bijna uit van verbazing toen ik de stappenteller zag🤭), en een dazenbeet rijker, gooiden we weer los.  Een Haringvliet waar witte kopjes op staan, dat is zeker meer dan 11 knopen wind.  Een kort hobbelig stukje naar WSV De Put en we lagen weer op rustiger water aan hun lange passantensteiger.

We waren doodop, en onze engelse bulldog al helemaal.  Het is zeker een aanrader om het eiland eens te bezoeken. Je hebt nadien zeker een ander beeld van het eiland als je er nog eens voorbij zeilt.

Slapeloze nacht door een boei

Stroming tegen wind geeft golven, dat weten we allemaal intussen wel. Dat het ook nog eens een slapeloze nacht kan bezorgen, daar stond ik te laat bij stil.

Boei nr.1 had ik intussen al met de QR-code op de boei betaald, waardoor ik niet van plan was nog te 'verhuizen'.  Bij wind, recht de krabbenkreek in, en dus pal op de stroming, knalt je romp geregeld tegen de boei aan, en geloof me: dat gaat door merg en been.

Een slapeloze nacht helpt meestal niet erg bij het opstaan, maar wonderbaarlijk: die ochtend had ik er geen last van.

Om 7u15 gooide ik los en op motor naar de Krammersluizen.  Na de sluis kon het op zeil verder naar onze haven.  Dat ging haast letterlijk 'aardig voor de wind'.  Op momenten haalde ik 6 knopen, bijna ongezien.

Wat later, als ik al in onze box lag, kreeg ik en bericht van het thuisfront: mijn vriendin ging naar mij komen en zou 'seffes' vertrekken...   'seffes' is blijkbaar een zeer rekbaar begrip 🤭🤣...  om 19u arriveerde ze.

En zo kwam er een einde aan dik twee weken solo zeilen.

De Krammersluizen..

De groenalg als verwelkoming...

'Dankjewel veeteelt!'

Nog maar eens op motor

De weerberichten waren alweer niet gunstig.  Wel voor de natuur, die heeft het regenwater absoluut nodig, maar regen en totaal geen wind is onaangenaam tijdens je vakantie. Kwam er nog bij dat de stroming niet zo goed zat.  Dan maar op motor naar de Krabbenkreek.

Pas uitgevaren krijg ik een vette bui over me heen. Die volgde me door het Brabants vaarwater en Witte tonnen Vlije, richting Sint-Annaland.  Stroming tegen helaas, vanaf de Witte tonnen Vlije.  Amper boten op het water en dat rijdens het hoogseizoen, het blijft raar.

Tegen 12u pakte ik een boei van de WSV.

Sinds een poos rekenen zij 10eur om aan de boei te overnachten.

Ach ja, dan doe ik dat maar.  Plan was vooral om mijn 3e schilderij te maken.  Dat ging niet zo simpel want net toen alles klaar stond kwam er wind, passeerde er een Frisia, en ramden een paar goven van een of andere (associale) motorboot de romp. Gevolg: mijn witte t-shirt was niet meer wit...  

en wat later, toen ik de golfjes op het werk wou schilderen, schilderden een paar golven mee... hele golfjespatroon mislukt.

Ik heb het schilderen dan maar gestaakt. Er moet nog een meeuw op komen, maar dat wil ik doen in de best mogelijke condities.

De meeuw komt wat later

Tegendraads naar Wemeldinge

Geen speciale dag vandaag, en zeker een contrast met gisteren.  De Oosterschelde was kalm, de wind hooguit 8 knopen, toen ik uitvoer richting Wemeldinge.  Tegen 12u was ik aan Wemeldinge geraakt, de hele weg tegen de stroming in. Gelukkig was de wind ZW en met momenten genoeg om een snelheid van 4kt te halen, zodat het toch een beetje opschoot.

Eigenlijk wou ik naar Goese Sas maar mijn boot is stilaan 'cafe Den Droogstoppel' en ik moet dus echt wel inkopen doen.  Het gebeurt wel eens dat ik visite krijg, en die bied je geen watertje uit een bidon aan.

Ook het eten raakt op maar wat dat betreft kwam ik weer van een kale reis thuis: de Spar in Wemeldinge heeft zowaar geen vegan afdeling.  Verse groenten (op aanraden van een vriendin) nam ik wel mee.

Leuk was de verrassing dat in het pand waar vroeger Boateak zat, een nieuwe watersportzaak zit.

's Avonds rijst met wokgroenten en een rood pepertje.  Binnen enkele dagen stapt mijn vriendin aan boord, en die is niet zo dol op rijst 🤭

Grensverleggende zeetocht

 

7u15, ik vaar de Goereese sluis uit.

Daags ervoor nog even gepolst bij zeilende kennissen wat zij zouden doen: reef of geen reef. De windvoorspellingen varieerden van 11 tot vlagen boven de 20kt.  Uit veiligheidsoverwegingen een reef gestoken.

Eens op het Slijkgat moest ik snel beslissen: reef laten of er uit... ik koos het laatste. De wind was rond de 14kt, maar er was ook een behoorlijke golfslag. Met genua en vol grootzeil kon de Midget de golven te baas.  Maar dan kwam ik aan stuurboordboei SG5, daar moest ik net te scherp. Snelheid ging er uit, de golven duwden Dobber naar de ondiepte. Snel de motor gestart, behoorlijk vermogen gegeven en stilaan, met hels klapperende zeilen, begon Dobber tegen de golven in te vorderen. De stroming duwde de boot richting SG5, en die boei zal niet uitwijken...  nog meer gas gegeven en gelukkig was dat laatste zetje genoeg om de boei te ronden.  Nu kon ik weer zeilen, halve wind.

De golfslag was niet comfortabel. Een koffie inschenken is een huzarenstukje en je kon best die koffie ad fundum, heet of niet, naar binnen gieten 🤭.  Binnen lag het stokbrood, ik zat buiten met honger... de trap naar de kajuit leek een catwalk van de kermis. Het vak in het keukentje, waar de glazen en bekers staan, klonk als een kegelbaan 🤣

Sommige momenten was de SOG meer dan 7kt, nog nooit heb ik deze trip zo snel afgelegd.

Maar eens aan de Banjaard zou mijn koers voor-de-winds worden, en ik had geen bulletalie. De golfslag was te link om voor de wind met genua te loevert te zeilen.  Gauw grootzeil er af, en dat op een ruime koers... yep, we doen niet altijd alles volgens het boekje 🤭.

Helaas liep de snelheid nu danig terug, maar de stroming zat nog mee. Pas op 2NM van de sluis zwengelde ik de diesel weer aan en ging het laatste stukje op motor.

Na de sluis meerde ik af bij Hoop Maritiem, het vroegere haventje van Gerrit.

Hop, naar Stellendam

7u00, ik vertrek op zeil aan de boei aan Middelharnis. Leuke wind maar helaas op kop. De hele weg opkruisen tot aan Stellendam. Zo deed ik er toch een 3u over.  En met een Midget is opkruisen echt wel een traag proces het zijn geen 'scherpe' jachten.

Via de telefoon regel ik alvast een box. Ze zijn er zeer behulpzaam, in Marina Stellendam. Als solo-zeiler heb ik minstens een havenplannetje, en als het even kan vraag ik naar een bepaalde box waar ik makkelijk kan invaren bij de heersende wind.

De namiddag vloog voorbij: eerst een wandeling naar de viswinkel in de hoop dat ze een zeewierburger of zo hadden, en witte wijn.  Maar helaas kwam ik van een kale kermis terug.  Dan opnieuw de linten aan dek gelegd voor de zee-zeiltocht naar Roompot morgen. Ik verwacht toch wel wat golfslag.  De wind is moeilijker: 3 wind-apps en alle drie uniform over de richting, maar verschillend qua kracht.  Ik zal op het gemiddelde rekenen= N 13 a 16kt

Daarna nog eens de schilderezel opgegraven voor een tweede werk.  Deze keer met een 'binnenopstelling' wat geen optimaal licht geeft om te schilderen.  Onderwerp is nu een zelf gemaakte foto van deze ochtend.

Als avondmaal maakte ik het mezelf gemakkelijk= chili sin carne met rijst 🤭

Een 180° bocht

Als er nu 1 ding is dat deze vakantie typeert, dan is het flexibiliteit.  Na overleg met mijn kameraad besloten we dat hij huiswaarts keert, ik keer terug naar de zee.

Na wat berekeningen bleek het dat ik vrijdag een rondje Stellendam-Roompot kan doen en voorlopig voorspellen ze er ook nog eens een goede wind bij.

Dus: ik moest opnieuw door de Volkeraksluis.  Ik had veel chance: ze draaide voor mij alleen, om 7u.

Na de sluis keerde ik de boeg naar Willemstad. Er stond nog steeds aardig wat wind, al was Willemstad hogerwal met wat luwtes.  Maar helaas: de boodschappensteiger lag vol jachten die er overnachten.  Dan maar naar lagerwal.  Ik belde de havenmeester van WSV Numansdorp en die was erg behulpzaam: ik mocht even aan de kade afmeren voor inkopen.

Twee erg dure stokbroden later voer ik weer uit, richting Middelharnis.  Net toen ik me bedacht hoeveel chance ik tot dan toe had met het weer, doemde er een haast zwarte bui op. De schrik greep me om de keel en ik vroeg me af hoeveel wind er in die bui zou zitten.  Ik zeilde zo scherp als mogelijk de bui in, als de wind te fel is zeil ik net iets te scherp, beproefd trucje...  Maar de wind was handelbaar, de regen daarentegen viel met bakken uit de hemel.  Ik had 1 geluk: door de bui was Middelharnis nu wel bezeild.

In no time stond er water in mijn zeilbotjes, de spinnen aan boord spoelden sowieso weg, het zand van de kade van Numansdorp was verdwenen.

Zeiknat was ik, en kreeg het koud, zodat ik de motor aanzette en de twee laatste mijlen naar de meerboei aan Middelharnis gemotord aflegde.

Tegen 13u had ik de boei beet en kon ik alles laten opdrogen.

Ik wou dit korte avontuur afsluiten met een glas wijn.  Toen ik hetnkarton opende om het kraantje te pakken, prikte ik de plastic zak lek. Nu zit alles waar wijn in kan, van thermos tot afsluitbare bekers, vol witte wijn 🤭.

Creatieve dag

De weersvoorspellingen blijven ons parten spelen. De voorspelde buien en onweders bleven uit, de sterke windvlagen niet.

We besloten over te steken van Numansdorp en af te meren aan de steiger van de Volkeraksluis. (triest dat deze al sinds 2023 er zo bij ligt...)

Het werd dus een rustdag waarvan ik gebruik maakte om nog eens een schilderij te maken.

De Volkeraksluis heeft nu beperkte draaiuren en lange wachttijden.  Ze draait enkel van 6 tot 22u, en wachttijden tot maximaal 2u. Men weze gewaarschuwd...

Rond 19u zagen we dat het groen was en hebben we ons gauw naar de sluis begeven om nog mee te schutten en dan te overnachten aan de Volkerakzijde.

Deze avond weer rijst met de rest van het gebakken en gekruide jack fruit, samen met een blik erwtjes en worteltjes.

Volgers maakten zich zorgen over de 'vervallen' etenswaren.  Niet zelden staat er een datum op die eerder een commerciele reden heeft, of het (overdreven) voorzichtigheidsprincipe.  Pasta, rijst, chocolade, groenten in blik,...ze vervallen eigenlijk niet echt, hooguit vermindert hun smaak.

Smakelijk!

Een foto van 'Zeebries' op bluesky
diende als voorbeeld voor dit werk
Titel= "Avondlucht aan Brouwersdam"

Logistieke zeildag

 8u30, Dobber vaart uit.  De Midget 31 volgt iets later.

We trekken naar Numansdorp, daar zit de dichtstbijzijnde doe-het-zelfzaak.

Jaja, het inbouwen van de koelkast bij mijn kameraad, heeft zo zijn vervelende staartje.

Het was die voormiddag een zalige zeiltocht. Gaandeweg nam de wind wel steeds toe en uiteraard: krek als ik voor de Haringvlietbrug kom en mijn koers wil bijstellen (=beetje afvallen) krijg ik een vlaag van 25kt, en kon ik mijn roer niet lossen waardoor ik de zeilstand van de fok niet kon bijstellen.

Ik was wel blij dat ik voor de kleine fok koos, het was de juiste keuze.

Eens bij WSV Numansdorp wou de havenmeester ons helemaal achteraan aan de kade leggen, geheel aan lagerwal... die plek weigerde ik. Solo met de wind achterop, gemiddeld toen toch al 20kt, los in de vaargeul...nee, dan pas ik.

Na wat overleg konden we aan het begin van de kade liggen, veel veiliger voor ons.

Na een geslaagd afmeren konden we weer gaan klussen.

Een kleinere afvoeraansluiting voor de spoelbak vonden we in de doe-het-zelver, maar bleek niet klein genoeg. We namen ook een nieuwe kraan mee.

De kraan kregen we vrij goed gefikst, maar de kleinere afvoer-aansluiting was nog steeds te groot. We zouden een andere spoelbak kunnen plaatsen, maar dan moet de oude er uit om goed te kunnen meten.

Bon: een halve dag zeilen, een halve dag klussen bij mijn kameraad.

Vakantie: nee, die brengt niet altijd rust.

Deze avond de vegan-variant van kip-curry met rijst:

Jack fruit met currypoeder en rijst.

Die jackfruit is echt een goede kip-vervanger, het zit hem vooral in de kruiden.

Zit je in De Put? Plaats een koelkast

Mijn kameraad zeilde intussen al twee dagen met een nog ingepakte koelkast in zijn kajuit. We besloten daarom, om naar WSV De Put te varen.

Wind op kop, dus die 10NM deden we op motor.  Tegen 9u30 arriveerden we. Plek genoeg aan de passantensteiger.

WSV De Put is een aangename jachthaven, ruime passantensteiger en zeer behulpzame mensen. Daarom koos ik er voor om hier naartoe te komen en de koelkast op de Midget 31 in te bouwen. Hier, bij de WSV kon ik vast wat gereedschap lenen, mocht dat nodig zijn.

Eerst de bestaande kastindeling slopen, oude compressor er uit, dan de nieuwe koelkast opmeten. Daarna het meest uitdagende: de opening zagen, zo passend mogelijk, en dat met... een takkenzaagje. Ik heb een takkenzaagje aan boord om snel wat hout of polyester of zo te kunnen doorzagen, mocht dat nodig zijn.  Nu kwam dat zaagje dus goed van pas.

Na zes uur klussen zat de nieuwe koelkast op zijn plaats, of toch bijna want we waren vergeten om de afvoer van de spoelbak erboven goed op te meten...

Morgen dus een oplossing zoeken voor dit euvel.

Als avondmaal werd het de rest van de 'vervallen' spaghetti, met een groot blik doperwten en een flinke schep van de thaise curry.  Een vervallen 'quicksoepje' tomaten supreme als 'saus'.

Zalige zeildag

 Ook al is het eerder een logistieke tocht, we zijn zeer blij dat we eindelijk een volle, goede, zeildag hebben.

Om 5u vertrokken in Scheveningen.

De weergoden zijn ons zeer goed gezind, en de vervelende demonen lijken precies met vakantie: voor een keertje niets dat ons tegen zat.

1 enkel minpuntje: mijn toplicht werkt niet. Dat moet nagekeken worden. Maar gelukkig had ik dat rond 6u al niet meer nodig.

De 'crossing' van Rotterdam was wel spannend, het leek wel de 'Truman show'= net als ik er aan kwam waren er zeven schepen die me kruisten. Verkeerspost Maasmond (=VHF03) had werk.

Voor een Stena Line kreeg ik advies af te remmen... die zou voor me langs komen met '1 kabel', geen idee hoe lang dat is, maar dat die een vaart had van haast 35km per uur is heftig.

Om 12u afgemeerd aan de passantensteiger aan de Goereese sluis.

Laat dat Kasteelbiertje maar komen :-)

's Avonds alweer vegan gekookt, met alles wat eigenlijk (al lang) vervallen is. Steeds creatief wezen want ik kook op 1 spiritusvuurtje.

Vanavond spaghetti van 2020, groente supreme quicksoep van 2022 als 'saus', en 'spekjes' van AH.

Misschien niet zo heel creatief, maar alweer best lekker.

EN: de afwas is een pak minder vettig, dus minder vervuilend 🤭

IJmuiden naar Scheveningen

 Ge gelooft het nooit: bijna geen tegenslag vandaag 😊

Enkel ontdekte ik een pak wier aan aan de schroeven van beide boten.

Dankzij een trucje waarmee we thuis de algen uit onze vijver vissen, kregen we het merendeel weg. En ja, dat scheelt een pak.

om 12u gooiden we los. De stroming tegen was dan al wat minder.  De wind helaas ook.  Straks hebben we 4 dagen op zee gezeten en maar een uurtje of zo kunnen zeilen.

Na 5u op motor bereikten we het overvolle Scheveningen.  Omdat we morgen al om 5u vertrekken, kregen we een plekje in een verre uithoek.

Als de weergoden ons goed gezind zijn, kunnen we morgen eindelijk  een uur of vier zeilen.

Vertrek om 5u 's morgens...

Als je denkt dat alle tegenslag nu wel voorbij is...

9u, we starten de motoren. Spannend: gaat het nu beter gaan met de nieuwe batterij?

Ja hoor: start prima, maar dan een gil in de walkie talkie: de motor van mijn kameraad start niet: batterij plat.  Straf!

Gelukkig heb ik mijn 'oude' nog, en had ik die provisoir opgeladen.

Ik heb de batterijen verwisseld, en we konden op weg.

Bestemming: Muiderzand, mijn kameraad heeft daar een koelkast gereserveerd (die bibi wellicht zal mogen installeren... nadeel als je handig bent), en zo nog wat spullen.

Onderweg bespraken we de aanhoudende tegenslagen, en het krappe weervenster: we keren terug naar huis. 

Harde beslissing: geen Batavia, geen zeilen op beschut, en toch ruim, water, geen bezoek aan een zeilkennis in Hoorn...

Na Muiderzand voeren we dan maar meteen naar IJmuiden.

In IJmuiden wou ik diesel inslaan. De tanksteiger was vrij, ik meer af, en wou de twee reservebidonnen vullen... nope: pompen werken niet.

Onverichterzake dan maar naar een box aan de M-steiger. Moe als ik ben (niet echt slaapbevorderend, deze vakantie tot nu toe) parkeerde ik voor een keer simpelweg voorwaarts de box in.

Van de havenmeester, die net passeerde, leerden we dat de brandstofpompen horen te werken, maar dat iemand vast de noodstop had ingedrukt, en dan moeten ze eerst gereset worden.

Eens die man ze weer operationeel gemaakt had, kon ik te voet de 'ten miles' naar die pompen wandelen, aan de andere kant van de haven.

20 liter diesel rijker (en 46eur armer!) wandelde ik dan met twee bidonnen in onze kleine trolly naar de boot.

Alweer over mijn grens gegaan deze vakantie.

Met stip een vakantie waar ik seffes als eerste belg een burnout oploop tijdens zijn vakantie...

Laat de tegenslagen nu maar ophouden.

Die nieuwe startbatterij bij mijn kameraad installeren wordt iets voor morgen.

Vaarwel IJmeer, tot volgend jaar (hopelijk)

Nieuwe batterij

Een dagje IJburg. De weergoden en een minder goed functionerende startaccu dwongen ons er toe.

Misschien niet eens zo fout want de voorbije dagen waren minstens turbulent te noemen.

Het was een hele zoektocht om een winkel te vinden die een startbatterij kon leveren. Eentje in Amsterdam wou ze langsbrengen voor 200eur, contant.  Dat was me wat duur.

Dan vond ik uiteindelijk Jachtwerf Pampus. Meteen gebeld en ja hoor: ze hebben de geschikte batterij.

Meteen vatte ik de wandeling aan, en gelukkig spaarden de weergoden me wat: slechts 1 buitje, en ik kon schuilen onder een fietsbrug.

Jachtwerf Pampus ligt naast een kanaal en heeft een behoorlijke haven. De winkel zit in een kleine hangar eigenlijk.

Zeer vriendelijke dame, en heel behulpzaam.

Na de aankoop kon ik weer terug wandelen.  Ook nu spaarden de weergoden me een beetje.

Maar uiteindelijk toch 2 vette buien gehad, gelukkig telkens op een plek waar schuilmogelijkheden waren.

Alles bij elkaar een dik anderhalf uur gewandeld, goed voor 10.000 stappen 🤭.

De batterij vervangen was in 5 minuten geregeld. Daarna meteen aan de lader.

En dan... paf, ik kreeg mijn klopje.

Mijn kameraad zei dat het zeer waarschijnlijk de weerslag is van de voorbije dagen, allemaal buiten onze comfortzone.

Na wat recupereren toch aan het koken geraakt:

Gebakken tofu, stevig gekruid met kippekruiden, curry en chipotle kruiden en gebakken rijst.

Spannende entree op het IJmeer

7u10 vertrokken we in de steendure marina van IJmuiden.

Wind woei krachtig de voorhaven binnen, golven en wind duwden ons richting kleine sluis.

Na de sluis was het een heel contrast: een rustig kanaal, veel minder wind.

Zo voeren we naar Amsterdam.

Opmerkelijk rustig, maar algauw zagen we een van de redenen: de Buitenhuizerbrug is nog steeds gestremd 'tot nader bericht'!

Door Amsterdam en zo het IJmeer op.

Daar was weer meer wind, veel meer wind.

We wilden eerst Durgerdam binnen maar het haventje is klein en een Midget/langkieler is lastig manoeuvreren bij veel wind. We besloten te ankeren. Dat mijn besluit slecht ging uitdraaien wist ik niet.

Eerst brak mijn anker uit. Met veel macht kreeg ik het anker bijna op de ankersteun. Het anker hing vol planten, loodzwaar. Reden dat het M-anker uitbrak was de 'donut' die we er rond gehangen hadden, die zat klem aan het anker en ging zo mee naar de bodemen. Wellicht zat hij in de weg en kon het anker niet goed ingraven.

Ik koos een nieuwe plek en dropte het anker weer.

Nu bleef de boot mooi op zijn plaats, en dat bij windvlagen boven de 20 kt.  Leek me nu ok.

Mijn peilingen bleven stabiel, behalve de peiling naar de andere Midget, van mijn kameraad: stilletjesaan verschoof hij richting lagerwal. Eerst dacht hij aan een foute peiling, variaties door schommelen, etc.

Maar dan plots brak zijn anker uit en in no time zat hij in de vaargeul van Durgerdam. Zijn anker kreeg hij niet omhoog, de ketting zat geklemd tussen een rol, en de beugel. Hij verlijerde intussen naar de andere kant van de geul, tussen boten die daar aan boeien lagen. Eerst wou ik helpen, maar ik voer vast in een plantenplek. Gelukkig geraakte ik los maar met minder vermogen, er zat welicht nog een prop planten rond de schroef.

Met lede ogen zag ik mijn kameraad verwaaien.  Na een hele poos en met veel moeite kreeg hij het anker uit het water. Ook bij hem een flinke prop planten rond zijn anker.

We motorden naar IJburg en kozen daar twee ligplaatsen.

Tijdens het invaren zag ik plots een 'verstekeling' in het gangboord van de andere Midget: een bruine rat!

Hoe is die daar geraakt???

Even snel als ze verscheen was ze weer weg.

Zelfs beschut in de kom stond er met momenten een vervelende wind waardoor onze aanlegmanoeuvers veel aandacht van passanten trok.

Na al die spanning de kuiptenten gezet, en alles doorgespoeld met Kasteelbier... iets teveel Kasteelbier 🤭

Early in the morning

 IJmuiden, here we come.

om 5u wilden we vertrekken, maar door al het stapelen in Scheveningen (er is echt veel te weinig capaciteit) was het onzeker of dat ging lukken.

Maar ja hoor, de late buur naast mijn kameraad vertrok netjes om 5u. Wij meteen mee.

Eens op zee was er amper wind, en dan nog tegen.  De hele trip op motor dus.  Weinig bijzonders te melden. De nadering aan IJmuiden netjes volgens instructies VHF61, en om 9u30 lagen we aan steiger M - IJmuiden marina.

Erg duur en service ondermaats: sanitair enkel aan havenkantoor, geen wifi op de steigers. Stroom bij mijn kameraad werkt niet... meteen gemeld, maar om 17u nog steeds niemand gezien om het te fiksen.

Wat we alvast geleerd hebben: buitenom naar Markermeer is zeer weersafhankelijk, nogal duur, sowieso stapelen. Service in IJmuiden ondermaats.

's Avonds uiteraard vegan gekookt. Kan ik alleen maar aanraden: dierlijke producten bederven veel sneller en sowieso minder gezond.

Spaghetti (vervallen 2017) met gebakken kikkererwten (vervallen 2023) met chipotle kruiden en kippekruiden, geconcentreerde tomaatpasta (vervallen 2020) en een goede schep thaise currypasta (vervallen 2020).

Zaakje goed roeren en klaar :-)

Even snel schakelen

 Maanden op voorhand was ik al bezig met de planning.

vaarweginformatie.nl was mijn voornaamste bron.  De Buitenhuizerbrug was toen de enige en voornaamste stremming...

Groot was daarstraks mijn verbazing als ik via VHF vernam dat de Algerasluis gestremd is tot... 28 juli!

Er bestaat geen icoontje om mijn eerste emoties weer te geven.  Dat ging van een donderwolk, over zelfverwijt tot treurnis. "Daar gaat de vakantie..."

Ik riep mijn kameraad op die nog maar net voorbij de Alblasserdam geraakte. Hij kon er net niet onderdoor en wachtte op het draaiuur van 12u. Zijn verbazing was niet minder: de brug draaide niet.  Na veel oproepen en bellen kreeg hij eindelijk iemand aan de lijn: "We zullen om 13u voor u draaien."

Na overleg spraken we af in WSV IJsselmonde.

Na het doorspoelen van de eerste emoties met een Kasteelbier, gingen we onze opties af.  Opzoekwerk over de stromingen, meteo, draaiuren...

OK, we gaan over zee!

Morgen dus naar Scheveningen, via Rotterdam.

Markermeer, here we come! (We geven niet af)

En we zijn vertrokken

 Vakantie 2025... ditmaal een solo tocht naar Markermeer/ IJsselmeer.

Maar er zijn hindernissen: de Buitenhuizerbrug na Haarlem is sinds oktober vorig jaar geheel gestremd.  Momenteel werkt men er aan en ze zou vanaf 13 of 14 juli weer werken, maar niet 100% zeker.

We gaan het er op wagen...

"We?", zal u zich afvragen.

Welja, een zeilkameraad volgt mee.

Gisterenavond rond 20u bij WSV De Kil aangekomen.  Vandaag zal de tocht ons tot Gouda brengen.

Sliphaken op het hoofdwant en fokkeschoten: geen goede samenwerking

Het gebeurt wel vaker: bij een manoeuver geraakt de fokkeschoot vast rond de sliphaak van het voorste hoofdwant.
Als solo-zeiler is zo'n moment absoluut niet leuk.
Ik wou daar al langer iets voor verzinnen, maar nu kreeg ik de kans:

Ik heb sinds een week of twee een 3D-printer, en geraak er stilaan goed mee op dreef.
Als technisch tekenaar (3D) teken ik wel vaker wat uit in Autocad, maar nu eens iets specifieks voor onze boot: een soort 'kapje' dat de opening tussen de spanner en de sliphaak afsluit.
Het getekende, en daarna geprinte, model past prima.
Of het echt goed werkt moet straks nog blijken.

Prototype? Of van de eerste keer goed?

Na de waterpomp, de startmotor

Het is stilaan een oud beestje, onze Vetus-Mitsubishi M3.10 uit 1986.
Laatste keer goed gereviseerd door FRANKE Diesel, maar recent viel zowat de waterpomp uit en moest die vervangen worden.

Nu begon de startmotor te 'sputteren'.
Zeven keer op de startknop duwen voor hij wou aanslaan.
Vermoedelijk de startrelais.
Nu is het allemaal wat kortdag voor mijn vertrek (Solo naar het Markermeer/IJsselmeer) waardoor het een moeilijke werd om een technieker te vinden.
Dus besloot ik dit klusje zelf te doen. Moeilijk is het niet...
Eerste werk: een toezichtsluikje uitzagen, want je kan langs geen kanten bij de startmotor.
Dan de batterij afkoppelen, en de eletrische aansluitingen losmaken.
Daarna twee bouten losmaken en hop, zaakje geregeld.
Maar één enkele bout dacht daar anders over, die wou echt niet lossen.

Voorbije weekend van alles geprobeerd, tot Freeze Spray toe, maar de bout gaf geen krimp (letterlijk...).
Uiteindelijk kreeg ik het advies om contact op te nemen met PS Watersport service.
Die man was zo vriendelijk om quasi meteen langs te komen met de nodige potsleutels.
En ja hoor, hij kreeg de bout los.
Het kostte wel wat (meer aan verplaatsingskosten, dan aan werkuren), maar ik kon de nieuwe startmotor, gekocht bij AB Marine, plaatsen.

Groot was mijn verbazing toen die nieuwe startmotor al helemaal niet meer wou aanslaan... de moed zonk me in de schoenen.

Ik belde een hulplijn en zij adviseerden me alle contacten eens goed proper te maken.
En ja hoor: dat was het probleem, de motor start nu zowat meteen.
Geweldig!

Markermeer, here I come!

Opening gezaagd om tot bij de startmotor te kunnen

De weerspannige bout

Dankzij PS Wartersport service
de oude startmotor kunnen verwijderen

De nieuwe startmotor van
AB Marine