Grensverleggende zeetocht

 

7u15, ik vaar de Goereese sluis uit.

Daags ervoor nog even gepolst bij zeilende kennissen wat zij zouden doen: reef of geen reef. De windvoorspellingen varieerden van 11 tot vlagen boven de 20kt.  Uit veiligheidsoverwegingen een reef gestoken.

Eens op het Slijkgat moest ik snel beslissen: reef laten of er uit... ik koos het laatste. De wind was rond de 14kt, maar er was ook een behoorlijke golfslag. Met genua en vol grootzeil kon de Midget de golven te baas.  Maar dan kwam ik aan stuurboordboei SG5, daar moest ik net te scherp. Snelheid ging er uit, de golven duwden Dobber naar de ondiepte. Snel de motor gestart, behoorlijk vermogen gegeven en stilaan, met hels klapperende zeilen, begon Dobber tegen de golven in te vorderen. De stroming duwde de boot richting SG5, en die boei zal niet uitwijken...  nog meer gas gegeven en gelukkig was dat laatste zetje genoeg om de boei te ronden.  Nu kon ik weer zeilen, halve wind.

De golfslag was niet comfortabel. Een koffie inschenken is een huzarenstukje en je kon best die koffie ad fundum, heet of niet, naar binnen gieten 🤭.  Binnen lag het stokbrood, ik zat buiten met honger... de trap naar de kajuit leek een catwalk van de kermis. Het vak in het keukentje, waar de glazen en bekers staan, klonk als een kegelbaan 🤣

Sommige momenten was de SOG meer dan 7kt, nog nooit heb ik deze trip zo snel afgelegd.

Maar eens aan de Banjaard zou mijn koers voor-de-winds worden, en ik had geen bulletalie. De golfslag was te link om voor de wind met genua te loevert te zeilen.  Gauw grootzeil er af, en dat op een ruime koers... yep, we doen niet altijd alles volgens het boekje 🤭.

Helaas liep de snelheid nu danig terug, maar de stroming zat nog mee. Pas op 2NM van de sluis zwengelde ik de diesel weer aan en ging het laatste stukje op motor.

Na de sluis meerde ik af bij Hoop Maritiem, het vroegere haventje van Gerrit.