Ze gaven veel wind, en onweders.
Dat eerste was er zeker, de onweders bleven uit.
Omwille van de windrichting, en het tij, leek het me onzinnig om verder richting Goes te zeilen. Die bestemming zal voor later in mijn vakantie zijn.
Nu dan maar 'mee met de wind'.
Maar eerst solo uit die box geraken. Met dwarse wind, nooit simpel.
Dankzij de kikkers op de boot van mijn buur ( gisterenavond gevraagd of dat ok is, dat ik ze gebruik) kon ik net kort genoeg, tegen de wind in, uit de box.
Op de Oosterschelde mat ik wind tussen 16 en 23 knopen. Blij dat ik een reef stak, EN mijn kleine fok.
Ik denk dat ik aan rompsnelheid zat, aan de 'jimmies' van mijn roer te voelen.
In amper anderhalf uur lag ik al in de Krammersluis. De sluiswachter deed bijzonder zijn best om te voorkomen dat ik aan de wachtsteiger moest afmeren.
Als enige in de sluis rond 9u 's morgens, zalig.
 |
| Hoe die schipper nog iets kan zien is me een raadsel |
Het stuk op de volkerak was levendig te noemen. Slalom op fok alleen tussen de vrachtschepen, pal voor de wind (wat dan ook de reden was dat ik het grootzeil, in de luwte van de 'Noordplaat', gestreken had.)
Tegen 12u liep ik binnen in Dintelmond en meerde af aan de wachtsteiger die ik daar zag.
Dat bleek wsv De Dintel, en niet Waterkant, waar ik op mikte.
Ook goed op zich, maar hun stalen steigers noem ik toch 'rompvernielers'. Stalen hoeken zonder bescherming: Als solo-zeiler is dat bij veel wind niet echt een fijn gevoel.
Om aan mijn stappen te geraken heb ik na de middag een wandeling gedaan naar de AH in Dinteloord. In 30min te doen als je goed doorstapt.
De twee Kasteelbiertjes die ik daar kocht zullen me prima smaken!
Wat de wierpot betreft: bij aankomst weeral zo goed als leeg. Daar word ik alsmaar nukkiger om 😨
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Uw reactie wordt eerst nagelezen alvorens het geplaatst wordt.
Dit om vervelende spam te voorkomen.
Dank voor uw begrip.