Mr. Gibbs 3.0.= de maiden

Het was eindelijk zover.  De Simrad TP22 kon zijn diensten bewijzen.
Het sokkeltje was klaar, het stopcontact geplaatst in de bakkist achteraan.
Met de grotere offset in het achterhoofd was ik benieuwd hoe deze stuurautomaat zich zou gedragen.
Zoals in mijn vorige blog beschreven, moest de afstand tot de as 46cm zijn, nu is die een slordige 88cm.  Hierdoor moet de reactie van de stuurautomaat feller zijn, dan normaal.

De eerste test was een traject op motor.  De wind stond uit een vervelende hoek om richting Numansdorp te varen, dus ideaal om mijn nieuwe Mr. Gibbs eens aan het werk te zetten.
Dat ging prima. Voor zo ongeveer een dik half uur mocht ie de steven richting Volkeraksluizen sturen.  De stuurautomaat deed het prima.  De uitslag nooit meer dan pakweg 3cm.

Onderweg moest ik wel een oplossing vinden om de stuurautomaat makkelijk opzij te hangen als hij niet nodig is. Dat werd een touwtje zoals ik vroeger ook op de FS22 deed.

Daags erna zat de wind beter, en konden we de weg terug wel goed zeilen.
Ook nu schakelde ik de stuurautomaat een poos in.
Zoals in de handleiding aangeraden trimde ik de zeilen zo goed mogelijk, en deed de stuurautomaat zijn werk naar behoren op een zowat halvewinds rak.
Ook nu was e uitslag niet te groot.

Voor een stukje rechtdoor varen zal deze stuurautomaat zijn werk vast prima doen.
Of hij ook goed werk gaat leveren als de boot wat helling heeft, dat moet ik nog uitzoeken.
Ook de prestaties in golfslag weet ik nog niet.

Wordt dus vast nog vervolgd.

Nieuwe stuurautomaat op onze Midget 26

We kozen uiteindelijk voor een Simrad TP22.
De Simrad TP10 zou theoretisch nog net volstaan voor een boot van 3,7 ton, maar dan is het beter om voor de Simrad TP22 te gaan. Die volstaat voor boten tot 5 ton.

De installatie-instructies zijn voor zowel de Raymarine TS2000 als de Simrad TP22 dezelfde:
tussen het pinnetje op je helmstok en het busje in de sokkel moet 595mm zijn, haaks op de helmstok gemeten.
Een andere parameter is dat de afstand vanaf de as van het roer tot aan het pinnetje op de helmstok 460mm moet zijn, maar daar kan je op de Midget 26 onmogelijk aan voldoen.
(Meer hierover in een aparte blog: https://mymidget26.blogspot.com/2019/08/mr-gibbs-dan-toch-maar-vervangen.html)

Door middel van een stuk karton en een vouwmeter begon ik een poging te ondernemen het zaakje in te meten en een sokkeltje te ontwerpen.  Geen sinecure, op een boot waar niks recht is :-D
In elk geval is de afstand van de roeras tot aan het pinnetje een 880mm, een stuk meer dan de voorgeschreven 460mm.
Dit betekent volgens mij alvast dat de functie 'Tack' met de stuurautomaat nooit zal werken.

 Na met opmeten maakte ik met een stuk meranti een sokkeltje.  Dit sokkeltje moest ik ietsje concaaf uitvijlen om het busje en het pinnetje op de juiste hoogte te krijgen.








De proefopstelling is nu gebeurd, het pinnetje in de helmstok geplaatst.
Ook is er een oplossing gevonden waar je de stuurautomaat plaatst als hij werkloos is.
De sokkel is weer mee naar huis om af te werken. Volgend weekend gaan we de maiden varen met Mr. Gibbs 3.0  :-)

Twee delen meranti samen kleven met epoxy

Een bezemsteel en een stuk schuurpapier deed de truc

De twee boogjes zijn een recupje van een oude beugel

Proefopstelling

Mr. Gibbs 3.0 in proefopstelling

Als de Roompot plots je eindbestemming is...

Een kameraad van me heeft een Midget 31.Hij is nog niet zo heel ervaren en vroeg me laatst of ik niet mee een tochtje op zee wou doen.
Een rondje Stellendam - Roompot leek me ideaal.
Donderdag voeren we naar Stellendam.  Leuk was dat stukje niet wegen eerst geen wind, en later wind op kop.
Wat me vooral verraste was de leegloop in Stellendam, of zo lijkt het toch.
Een hele steiger bijna helemaal leeg...

Vrijdag was het dan zover: de zee op.
Helaas werden we getrakteerd met... niks wind.  De hele tocht op motor.

In het Slijkgat visten we nog een fel oranje zak op.  Het bleek een chemisch product.  Wat er toch allemaal de zee in sukkelt, sjonge.  En te denken dat het meeste van die troep in de vis beland, en uiteindelijk zo op ons bord...
Ik had vooraf de koersen uitgezet op de kaart en genoteerd om zo op kompas de tocht te doen.  De eerste kardinaalboei zou op 250 graden liggen na de laatste bakboordboei van het Slijkgat.
Turend met de verrekijker zag ik ze uiteindelijk.  "Die ligt wel heeeeel ver", dacht ik nog.

Later wees mn kameraad er op dat we de eerste kardinaalboei vlot voorbij waren en ik die dus gemist heb.  Vreemd, maar goed, we hadden gelukkig de tweede als houvast.
Tot aan de witte paal hebben we alles moeten motoren, de aanloop naar de Roompotsluis kwam er een licht briesje en kon de genua open.  Maar een vette vaart zat er helemaal niet in.

Na de Roompotsluis draaiden we naar stuurboord, In de haven binnen de sluis bij Saveco maritiem waar Gerrit De Jong zowel de eigenaar als havenmeester is.http://www.ligplaatsenzeeland.com/
Ik had vooraf geinformeerd of we daar konden overnachten.
Eerst meerde ik af, en daarna wou ik mn kameraad zijn lijntje aannemen.
En daar ging het bijna fout.  Hij schakelde nog een keer voorwaarts en 'poef', plots werkte zijn schroef niet meer.  Er is iets doorgebroken, geen motorkracht meer.
Gelukkig kon ik zn preekstoel vastgrijpen en de boot alsnog tegen de steiger aan trekken.  Geluk bij een ongeluk.
Flinke tegenslag, zo'n motorpech, maar gelukkig gebeurde het in het haventje, en niet op zee.

Gerrit bleek uiteindelijk een grote hulp.  Ik ontdekte vrij snel wat er fout was: de Uniflex was doorgebroken.  Alvast beter dan de keerkoppeling zelf.
Gerrit had contacten met Vetus, en kon wel aan zo'n stuk geraken, alsmede een monteur.

Zo vertrokken we dan zaterdag richting Wemeldinge. Deze keer samen op onze Dobber, en lieten de Midget 31 achter in het haventje.

Een week later voer ik dan zelf richting Roompot.
's Morgensvroeg, bij het krieken van de dag voer ik uit in St. Annaland richting het haventje van Gerrit om een volledige tij mee te hebben.
Tegen 11u arriveerde ik.
De Midget 31 lag er nog prima bij, en het nieuwe stuk bleek netjes geplaatst.



Gerrit heeft dat prima geregeld.
Mn kameraad arriveerde later op de dag.
Daagse erna konden we dan uitvaren, en 'voor het lapje' naar onze haven.
Dat was een reuze zeildag, na de problemen van de week ervoor!

De weergoden gaven ons... NIKS wind op zee

St. Annaland: vertrokken om 6u00

De zeehonden hadden nog net een beetje 'zandbank' om op te zonnen :-)