Antislip overschilderen

De antislip van onze Midget is eerder van het type 'weinig anti- en vooral veel slip'  :-D
Niet echt praktisch, en veilig nog minder.

We besloten deze te overschilderen met grijze anti-slipverf van Epifanes.
Ik had nog een pot staan van de vorige boot, en we kochten een pot bij, bij Boateak.

Evelien, van Boateak, informeerde bij Epifanes of we de huidige antislip konden overschilderen, en dat bleek zonder meer zo te zijn.  Dat is makkelijk!

Allereerst goed ontvetten.  Ik gebruikte daar aceton voor.
Om zeker te zijn, schuurde ik de bestaande laag wat op met korrel 120.
Nadien opnieuw ontvetten.

Dan ging er een eerste laag op.  Helaas hadden beide potten toch een verschillende tint, ondanks dat ze dezelfde kleurnummer hadden.  Tja, de vakken die met de oude geschilderd werden zullen mss toch overschilderd moeten worden dan.






In elk geval geeft zo'n schilderwerk gelijk een heel ander zicht aan je boot  :-)

Primitief stuur 'hulpmiddel'

Op mijn Friendship 22, en de Friendship 26 die te koop staat, had ik een stuurautomaat. 
Een Simrad TP10, Mr. Gibbs genaamd.

Op onze Midget zit geen stuurautomaat.  Nochtans wel nodig, want ik moet (voorlopig) het grootzeil aan de mast hijsen.
Na wat overpeinzen kwam ik op een simpel idee.  het kostte me enkel twee clamcleats, twee meter lijn van 5mm en een paar takelingen.
De foto's vertellen de werking wel  ;-)

Deze oplossing geeft me alvast wel een minuutje of twee om aan de mast wat te rommelen met het grootzeil.

Wat als je anker echt vastgeroest zit?

Handig, zo'n vastgeroest, en opengeklapt , anker

Een paar dagen nadat we op weg waren met onze nieuwe aanwinst, wou ik het anker eens goed bekijken.
Het was niet meteen iets dat ik bij aankoop grondig controleerde.
In de ankerbak zaten verschillende ankers, lijnen, en kettingen.
De twee paraplu-ankers waren nog prima in orde. De ankerlijnen waren eerder gerecupereerde schoten, daar had ik wat mijn twijfels over.
Het grote anker was echt een probleem: dat was ooit in de ankerbak open gevallen en zo vastgeroest. Niet een klein beetje roest waar WD40 raad mee weet, maar eerder van het kaliber: "Vergeet het maar, dit wordt doorslijpen".
Ik moest dus eerst, in Wemeldinge, op zoek naar wat hulp om dit ijzeren kreng in stukken te slijpen, vooraleer ik bij Boateak een nieuw anker kon kopen.

Ik klopte op een morgen aan bij Van Der rest Nautic, en toonde wat foto's van het verroeste anker.
De man leende me zijn slijpschijf en zette er zelfs een nieuw schijfje op.
Het was 8u 's morgens en toen ik vroeg of het misschien wel wat vroeg was voor wat slijpwerk aan dek, reageerde hij: "Bwa, het is een werkdag he  :-)"

Eens aan dek zette ik de schijf op de steel van het anker en in een minuutje tijd was het kreng een kopje kleiner gemaakt.
Hartelijk dank voor de service, Van Der rest Nautic!

Nu kon ik het nieuwe M-anker gaan halen en passen.
Met 18 meter ankerlijn, 10 meter ankerketting van 8mm, en een M-anker van 10kg zit ik volgens Boateak aan de veilige kant.

Geeft toch wel een geruster gevoel dan een verroest anker dat je niet meer uit de ankerbak krijgt  :-D

Nieuw M-anker met 10m ketting en 18m lijn
gekocht bij Boateak

Wow.... we zijn eigenaar van een Midget 26 :-D

Net zoals onze jaarlijkse vakantie verrassend begon, net zo verrassend verloopt de vakantie zelf!

JH Maarten Fokker: ons startpunt

We kregen telefoon van Martin, van werf De Kloet, of we nog vragen hadden over de Midget.
Na wat heen en weer bellen bleek de eigenaar ons bod te aanvaarden, en voor we het echt beseften waren we de nieuwe eigenaars.

Martin in de mast

Alles geraakte in een stroomversnelling. Reisplannen werden opgeborgen, staande mastroute werd bestudeerd, en sporttassen gevuld.  Verbazend wat een mens allemaal mee zeult aan boord.
Een kennis van ons bracht ons naar Kortenhoef (waarvoor nog eens 1000x dank, Dirk), en we sleurden alles aan boord.
Echt wegzetten konden we nog niet, want de mast moest eerst rechtop.
Eens die rechtop stond werden de werkzaamheden stilgelegd en de werkdag afgerond.  De werkman zou daags erna terug komen om de rest te bekijken.
Zo konden we de boot nog eens goed bekijken, een lijstje met puntjes opstellen, en al wat inladen.

's Ochtends vroeg kwam Jaap weer langs, en wat later ook Martin.  Mijn lijstje met puntjes werd doorgenomen en de zaken aangepast.

Ons eerste sluisje

Dan was het moment daar: we vertrokken met een boot waar ik nog geen meter mee gevaren had.
Plan is om vanuit Kortenhoef naar Muiden te varen en daar te overnachten.
Wat een ongelooflijk toeval was dat: een week ervoor passeerden we met de wagen langs Weesp en wandelden er over een brug, nu passeren we die brug!  In Muiden passeerden we nu het terrasje waar we een week ervoor een koffie dronken.  We passeerden nu het sluisje in Muiden, waar we die week ervoor een Midget 26 zagen passeren.  Ongelooflijk!

Aan de voet van het Muiderslot :-)

In jachthaven 'Stichting Muiden' werden we ontzettend tof geholpen door de havenmeester bij het aanleggen. Top service zeg!  En we konden er een tweedehands stootwil kopen, want het aantal stootwillen aan boord was erg mager.

Ik zal het verdere relaas van de trip wat beknopt houden, anders heb ik hier straks een tweede boekje geschreven  :-)  (Mijn eerste boekje: "Ik zeil in Zeeland")

Jachthaventje IJmonde

Van Muiden ging het via het Markermeer naar het IJ, langs Amsterdam heen, tot in IJmonde.
Ook daar werden we prachtig ontvangen.  De havenmeester hielp ons uit de nood met een schakelaartje en een soldeerbout.  Nogmaals dank!  Een daar bovenop gaf hij ons nog een paar tweedehands lijnen, zodat we wat extra landvasten aan boord hadden.

Na IJmonde was de doorvaart door Haarlem aan de beurt.  Dat was wel wat stressy, met een boot die je nog niet goed kent.  De motor viel dan nog eens uit, wat toch wel extra zweet veroorzaakt.  Maar we waren er uiteindelijk goed door geraakt, oef!
We hielden uiteindelijk halt in Lisse, een leuk haventje.
De eerste brug na Lisse hield ons helaas op, en wel met DRIE uur!  De gegevens op internet vermeldden een brugopening om 6u05, 6u35 en 7u05.  We mikten op 7u05...  blijkt dat ze enkel nog opent om 6u35 en daarna pas om 9u35.

Na Lisse passeerden we Kaagdorp, en het Braassemermeer.  Hier trokken voor de eerste keer de genua open... Ow...  het is een fok, geen genua.  Dat is wel een vervelende verrassing, want de advertentie vermeldde duidelijk dat er een fok en een genua bij is.  Later toch eens overleggen met Martin.
Eens het meer over gestoken passeerden we een tankschip.  Bijtanken leek ons nog niet nodig, dus voeren we verder.  Dit zal later toch een misrekening blijken).
Hier is de staande mastroute echt op zijn mooist.

Spoorwegbrug Gouda

We voeren verder tot aan de spoorwegbrug in Gouda.  Doordat we 's morgens 3u verloren hebben, waren we nu te laat, en konden we hier ook nog eens enkele uren wachten, in de hoop mee te kunnen met een vrachtschip, om 21u30 zoiets.  En dat geluk hadden we ook.
We konden de bruggen nog voorbij en passeerden de Julianasluis.
Na controle van de dieseltank blijkt ze intussen redelijk leeg te zijn... chuck!
In Goudenrak vonden we een redelijk nieuwe steiger met nog 1 plaatsje vrij.  We meerden gauw af, en ik ging meteen op zoek naar een tankstation.  Dat station bleek in Gouda te zijn... pokkeeind om dat te voet te doen.
Een heel vriendelijke man wou me wel even voeren.  Wat een genereus gebaar zeg!
Ik kocht er een bidon van 10 liter en vulde die.  Daar konden we wel mee verder.
Dankjewel voor je hulpvaardigheid alvast!

We voeren de ochtend erna weer verder, richting IJselmonde.  Daar is een tankschip. Met wel wat geknoei meerden we af aan die mastodont.  Bleek de dieselpomp in gebruik door een motorjacht.  Ik checkte even hoe lang het nog zou duren...  Wow:  Die motorboot had al voor ruim 745 liter getankt, goed voor een slordige 1050eur, en moest nog een tweede tank vullen.  Ben ik even blij dat we zeilers zijn  :-D
We vertrokken weer nadat ik dan maar 10 liter GTL meenam.


Zo arriveerden we aan de Alblasserdambrug.  Toch wel de meest spannende moment van de hele tocht :-)
Doorvaarhoogte op dat moment 11,3m.  We bleven eerst wat wachten aan de brug, maar die sloeg toen net een uur over wegens middagpauze.   Er is geen enkele wachtsteiger zodat er stilaan een jachtje of 5 rondjes lag te draaien.  Wat een gewriemel.
Martin zei ons dat de doorvaarhoogte van een Midget 26 11 meter is. Dus 30cm over...
Eerst draaiden we mee wat rondjes maar dan gingen we er voor.  Spannend is dat zeer zeker.
Zo spannend, dat de andere jachten op een rijtje lagen en toekeken.
Maar het lukte.  Oef!

Volgende brug was de spoorwegbrug in Dordrecht. Ook hier nergens wachtsteigers.
We draaiden alweer rondjes en dat duurde zo lang, dat uiteindelijk die vier andere jachten arriveerden. LOL!

WSV De Kil

Eens deze brug voorbij waren we van alle bruggen-leed verlost en voeren we tot aan WSV De Kil.
Leuke haven!  Hier passeren we nog wel eens.
Daags erna was het de home-run en konden we onze nieuwe aanwinst in onze eigen box manoeuvreren.

Home sweet home!

Onze Maxx had het warm...

Een Midget 26 bekijken in Kortenhoef

Vlak voor mijn vakantie begon was er nog helemaal geen sprake dat we een andere boot zouden kopen.
Pas de dag voor we in vakantie gingen kregen we een bericht van de werf De Kloet in Kortenhoef dat we naar een Midget 26 konden komen kijken.  Omdat het voor Martin van de werf wat lastig uitkwam, werd de dag van afspraak vervroegd.  Onze vakantieplannen werden meteen aangepast en de afspraak bevestigd.
We reden vrijdagavond naar onze Friendship 26 en bleven aan boord overnachten.
Zaterdagmorgen stonden we flink vroeg op en reden door richting Kortenhoef.
Mooi op tijd arriveerden we op de werf.  best prettig om zo eens de werf te zien waar jarenlang de Midgets gebouwd werden.
De Midget die we konden bekijken was uit 1986.

Meteen toen we hem op de bok zagen waren we gescharmeerd door zijn mooie ronde lijnen.
Het is waar: of je houdt ervan, of niet.  Wij alvast wel.
Ook van de inrichting waren we helemaal weg. Zo vernuftig ingericht. Over elk detail was nagedacht.

De prijs was helaas aan de hoge kant, we konden niet meteen toehappen, totdat onze Friendship 26 verkocht was.

We zetten onze reis voort na het bezoek en mijmerden over deze toch wel heel mooie Midget.