Dobber dan toch maar niet verkopen

 "Ben je zeker?", vraagt mijn vriendin. "Ga je het zeilen niet missen?"

Ja, misschien ga ik het zeilen missen, en nee, ik ben niet zeker.

Kiezen is verliezen, altijd.

Maar ik waagde de sprong en zette onze Dobber te koop, ook al bevalt de Dobber ons, hij is immers dik in orde, we kennen hem.

Misschien is het tijd voor iets nieuw en willen we de kanalen en rivieren verkennen, willen we naar Noord Frankrijk, of gewoon naar Lier met een motorboot.

Deze blog vertelt ook alles wat men wil weten over onze Dobber, ik heb er zelfs een boek over geschreven.

Na twee weken tobben, twijfelen, piekeren gingen we de daad bij het woord voegen.
Op advies van mijn vader bezochten we eerst een gerenommeerde jachtwerf in onze buurt, om daar informatie in te winnen.
Blijkbaar kennen ze mijn vader nog steeds zeer goed (en lijk ik meer op mijn vader dan ik dacht).
Ik had een paar advertenties van motorboten afgedrukt, en een lijst met vragen voorbereid. Daarin herkende men mijn vader.
Ze bekeken de advertenties en al meteen klasseerden ze twee motorboten als 'rommel'.
Op de vraag wat bij ons het beste zou passen: Polyester, en daarmee werd ook de derde motorboot geklasseerd.
Het type dat over bleef:  een Saga 27. Dat is ook een spitsgatter, en beviel ons qua indeling, en algemene look.
We kregen nog zeer interessante weetjes mee.
Ik vertelde over ons wedervaren met onze motor, en vroeg of ze Meester Motoren in Ooltgensplaat kennen, want die had de eerste keer onze motor 'gereviseerd' (Lees= mis-Meesterd).
"Daar wil ik niks van weten, die man wil ik niet kennen. Een bedrieger."
Dat dit laatste niet gelogen is kwam al gauw uit:  Er lag een Saga te koop vlak bij onze haven, met een gereviseerde motor. Na contact met de verkoper vernamen we dat er een 'nieuwe' motor in lag, gereviseerd door die 'Meester'.
(Lees ook onze ervaringen= https://mymidget26.blogspot.com/2022/07/vastgestelde-schade-aan-de-motor-flinke.html)
We zouden daags erna langskomen om te kijken, en net voor we wilden vertrekken, kregen we een bericht: "De motor kan ik niet meer starten, batterijen zijn plat."
Ik zei hem dat het wel vreemd is dat alle drie de batterijen zomaar plat zijn na één dag, en of het niet de alternator is die dan niet naar behoren de batterijen oplaadt?
Een discussie volgde, en de verkoper baalde als een stekker...
We hebben hem daarna niet meer gehoord.

Zondag gingen we kilometers vreten: de meeste Saga's liggen in het noorden.
We reden naar het Veluwemeer, en dan door naar Akkrum.
Twee Saga's hebben we zo nog bekeken, maar... Nee, die kunnen in de verste verte de Dobber niet vervangen. Afgeleefd, stokoude motor, aftimmering lang niet zoals bij een Midget.

Slotsom: een Midget 26, afgetimmerd door De Kloet, is echt wel een boot van hoge klasse, behoudt zeker zijn waarde.

We hebben het overwogen, om de Dobber vervangen door een motorboot, en de kanalen en rivieren lonken nog steeds.
We willen vast wel eens naar Noord Frankrijk met de boot, maar voorlopig houden we onze Dobber, want die is gewoonweg veel te goed.

Dan maar door Rotterdam

 13 juli 2025:  Na een poos alle opties te bekijken besloten we dus om buitenom te gaan.

We gooiden los om 9u.

Tegen 10u geraakten we voorbij de twee bruggen: de Erasmusbrug en de Koninginnebrug.

Vanaf dan vlot 3 a 4u om motor tot op zee.

De wind stond scherp maar nog net  bezeild (nee, een Midget is GEEN scherp jacht!).

Maar eerst wachtte ons 10 minuten 'wasmachine': binnen hoorde ik vanalles valen, rammelen,... een grote chaos.

Wat later, halverwege tussen de dam en de Indus-boei, zette ik de zeilen.

ongeveer een uurtje maakte ik voortgang, maar dan zakte de wind in elkaar en moest ik verder op motor.

Ergernis alom: na alle werk met die startmotor moest ik alweer 7x op de startknop duwen voor de motor startte... niet goed voor het vertrouwen in die motor.

Rond 16u liepen we Scheveningen binnen.  In no time lag de haven propvol!

Hopen dat we om 5u00 morgenvroeg kunnen vertrekken naar IJmuiden...

Onze voorlaatste vakantiedag

Hellevoetsluis, 8u20. We gooien los. Lagerwal tegen een vingersteiger is nog niet zo gemakkelijk, maar algauw voeren de buiten en merkten we dat er een flinke wind stond. Op genua alleen leek ons wat te traag, dus ging het ongereefde grootzeil erbij. Voor de wind met genua te loevert zeilden we richting Middelharnis.  Het waaide vast flink, ook al merkten we het niet zo meteen want de log gaf met momenten meer dan 6kt! In een rotvaart zeilden we naar de gele boei, Oost van Middelharnis.

Daar kozen we voor de noordzijde van Tiengemeten.  Nu ruime koers maar net zo dat de genua niet meer te loevert wil, en ook niet deftig blijft staan aan zijn lijzijde. Een rotkoers om te zeilen dus 🤭.

Om 11u waren we al aan de geul van Numansdorp en liepen we binnen.

Het was een zalige zeiltrip eerlijk gezegd 😊.

Maar geen kat zal geloven wat ik nu ga schrijven: we denken er over Dobber te koop zetten...

Wat denk je van een dagje 'Tiengemeten'?

8u20, we wrongen ons uit een hoekje in jachthaven 'De Batterij'.  Solo had dat zeer moeilijk geweest, maar nu met mijn vriendin erbij ging dat wat gemakkelijker.

Na een anderhalf uur motoren kwamen we aan de passantensteiger van het eiland 'Tiengemeten'. De wind west, en al redelijk sterk om relaxed in achteruit met een Midget binnen te varen.  Ik waagde het toch: een rondje starten over stuurboord, dan op juiste moment quasi volgas achteruit de geul in.  De neus wou wel wegwaaien maar tegen dat die neus echt 'out of control' was, lag ik al bijna waar ik de Dobber hebben wilde.  Nu mijn vriendin er bij was, was de stress dat de neus 'fout' zou landen tegen de steiger, een stuk minder.

18.000 stappen later (mijn tanden vielen bijna uit van verbazing toen ik de stappenteller zag🤭), en een dazenbeet rijker, gooiden we weer los.  Een Haringvliet waar witte kopjes op staan, dat is zeker meer dan 11 knopen wind.  Een kort hobbelig stukje naar WSV De Put en we lagen weer op rustiger water aan hun lange passantensteiger.

We waren doodop, en onze engelse bulldog al helemaal.  Het is zeker een aanrader om het eiland eens te bezoeken. Je hebt nadien zeker een ander beeld van het eiland als je er nog eens voorbij zeilt.

Slapeloze nacht door een boei

Stroming tegen wind geeft golven, dat weten we allemaal intussen wel. Dat het ook nog eens een slapeloze nacht kan bezorgen, daar stond ik te laat bij stil.

Boei nr.1 had ik intussen al met de QR-code op de boei betaald, waardoor ik niet van plan was nog te 'verhuizen'.  Bij wind, recht de krabbenkreek in, en dus pal op de stroming, knalt je romp geregeld tegen de boei aan, en geloof me: dat gaat door merg en been.

Een slapeloze nacht helpt meestal niet erg bij het opstaan, maar wonderbaarlijk: die ochtend had ik er geen last van.

Om 7u15 gooide ik los en op motor naar de Krammersluizen.  Na de sluis kon het op zeil verder naar onze haven.  Dat ging haast letterlijk 'aardig voor de wind'.  Op momenten haalde ik 6 knopen, bijna ongezien.

Wat later, als ik al in onze box lag, kreeg ik en bericht van het thuisfront: mijn vriendin ging naar mij komen en zou 'seffes' vertrekken...   'seffes' is blijkbaar een zeer rekbaar begrip 🤭🤣...  om 19u arriveerde ze.

En zo kwam er een einde aan dik twee weken solo zeilen.

De Krammersluizen..

De groenalg als verwelkoming...

'Dankjewel veeteelt!'

Nog maar eens op motor

De weerberichten waren alweer niet gunstig.  Wel voor de natuur, die heeft het regenwater absoluut nodig, maar regen en totaal geen wind is onaangenaam tijdens je vakantie. Kwam er nog bij dat de stroming niet zo goed zat.  Dan maar op motor naar de Krabbenkreek.

Pas uitgevaren krijg ik een vette bui over me heen. Die volgde me door het Brabants vaarwater en Witte tonnen Vlije, richting Sint-Annaland.  Stroming tegen helaas, vanaf de Witte tonnen Vlije.  Amper boten op het water en dat rijdens het hoogseizoen, het blijft raar.

Tegen 12u pakte ik een boei van de WSV.

Sinds een poos rekenen zij 10eur om aan de boei te overnachten.

Ach ja, dan doe ik dat maar.  Plan was vooral om mijn 3e schilderij te maken.  Dat ging niet zo simpel want net toen alles klaar stond kwam er wind, passeerde er een Frisia, en ramden een paar goven van een of andere (associale) motorboot de romp. Gevolg: mijn witte t-shirt was niet meer wit...  

en wat later, toen ik de golfjes op het werk wou schilderen, schilderden een paar golven mee... hele golfjespatroon mislukt.

Ik heb het schilderen dan maar gestaakt. Er moet nog een meeuw op komen, maar dat wil ik doen in de best mogelijke condities.

De meeuw komt wat later

Tegendraads naar Wemeldinge

Geen speciale dag vandaag, en zeker een contrast met gisteren.  De Oosterschelde was kalm, de wind hooguit 8 knopen, toen ik uitvoer richting Wemeldinge.  Tegen 12u was ik aan Wemeldinge geraakt, de hele weg tegen de stroming in. Gelukkig was de wind ZW en met momenten genoeg om een snelheid van 4kt te halen, zodat het toch een beetje opschoot.

Eigenlijk wou ik naar Goese Sas maar mijn boot is stilaan 'cafe Den Droogstoppel' en ik moet dus echt wel inkopen doen.  Het gebeurt wel eens dat ik visite krijg, en die bied je geen watertje uit een bidon aan.

Ook het eten raakt op maar wat dat betreft kwam ik weer van een kale reis thuis: de Spar in Wemeldinge heeft zowaar geen vegan afdeling.  Verse groenten (op aanraden van een vriendin) nam ik wel mee.

Leuk was de verrassing dat in het pand waar vroeger Boateak zat, een nieuwe watersportzaak zit.

's Avonds rijst met wokgroenten en een rood pepertje.  Binnen enkele dagen stapt mijn vriendin aan boord, en die is niet zo dol op rijst 🤭